• .
  • یاد حمید اسدیان
  • مقاله ها
  • شعرها
  • قصه ها
  • کتاب ها
  • ویدئو کلیپ ها
  • دادخواهی شهیدان
  • گفتگوها و مصاحبه ها
  • خاطرات زندان
  • از نشریه مجاهد
  • یادداشت ها
  • دیگر یاران
  • سلام خیابان

بهزاد، برادرم برفراز مسند خورشید (یادی از مجاهد شهید بهزاد میرشاهی) کاظم مصطفوی

  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • Pinterest
منتشر شده در 25 دی 1399

بدون این‌که قراردادی را امضا کرده باشیم برادری همدیگر را مشترکاً پذیرفته بودیم. آن هم از همان لحظه که در چهارزبر او را سوار ماشینی کردم و با خود به حسن آباد بازگشتیم.
جوان بود و در تیپ ما (تیپ خواهر فائزه) در قسمت امداد کار می‌کرد. تازه از ایران آمده بود. بعد از بیست و هفت سال هنوز صحنهٴ اولین دیدارم با او را فراموش نکرده‌ام. وقتی به چهارزبر رفتیم از دو یال به ما شلیک شد. آن هم چه شلیکی! در همان لحظات اول ماشینهایی که در ابتدای ستون بودند خوردند و آتش گرفتند و راه‌بند آمد. بناچار پیاده شدیم. در میان دودی که همهٴ تنگه را پوشانده بود، بدون این‌که جایی را به درستی تشخیص دهیم، شروع به شلیک کردیم. عده‌یی به سمت بالای یالها رفتند و من و صمد (محسن اسکندری معاون تیپ خواهر فائزه) در کنار هم شروع به شلیک به بالای یالها کردیم. صمد عقب کشید و من هم با او عقب آمدم. صمد تیری خورد و من دیگر او را ندیدم. در ادامه به ورودی تنگه رسیده بودم و بعد از ماجراهایی توانستم تا ماشینی گیر بیاورم که به حسن آباد بازگردیم. درست در همین نقطه بود که بهزاد را دیدم. ماشین‌شان خورده بود ولی خودش سالم بود. سوارش کردیم و از همان لحظه یکدیگر را یافتیم. او پذیرفت که برادر جوان من باشد و من پذیرفتم، در سن و سال، برادر بزرگترش باشم. طی سالهای بعد همیشه این پیوند تقویت شد. خوشحال بودم که برادری خود را در صحنهٴ نبرد، آن هم نبرد به شکوه فروغ جاویدان، یافته‌ایم.
بعد از فروغ، بهزاد در لشگر محمود قائمشهر فقید بود که من هم آنجا بودم. هر روز که او را می‌دیدم لذت می‌بردم. روز به روز «مجاهد» تر می‌شد. برای من او یکی از شاخصهای رویندگی مجاهدین بود. او از خانواده‌ای دراویش، اسماعیلیه، بود. مسئول بود و جدی و قابل اتکا. تن واحد بهروز (ثابت) بود. درست مثل او. شاد و سرزنده و رشدیابنده. می‌آمدند و گاهی گپی می‌زدیم. با این تفاوت که بهزاد بزرگ شده تهران بود و زبلیها و شیطنتهای خودش را داشت. گاه سر به‌سر این و آن می‌گذاشت. یک روز در یک شام جمعی بچه‌های یگانهای دیگر گفتند شاعری جدید به جمعشان وارد شده و می‌خواهد من را ببیند. با بهزاد به دیدنش رفتیم. و بهزاد قبل از این‌که من حرفی بزنم خودش را به جای من معرفی کرد. شاعر بینوا با چه شوری شروع کرد درباره ادبیات و شعر گفتن. بهزاد مقداری جلو رفت اما به‌زودی درماند! با شیطنت به من چشمک زد و خود را کنار کشید و من چقدر خجالت زدهٴ شاعر شدم تا بتوانم مسأله را جمع‌وجور کنم.
می‌دانست من قصه می‌نویسم. چندی بعد آمد و دفتری را به من داد که این قصه را یکی از بچه‌ها نوشته ولی رویش نمی‌شود به تو دهد. تو بخوان و نظرت را بده. خواندم ضعیف بود. گفتم من هم رویم نمی‌شود نظرم را به نویسنده بگویم. گفت من خودم می‌گویم. دفتر را برد و مدتی بعد نویسنده را شناختم. خود بهزاد بود! هم خنده‌ام گرفته بود و هم از «سیاه» شدن خودم عصبانی بودم. رفتم کلی با او دعوا کردم. خندید و قول داد دیگر این جور اذیتم نکند. اما مگر دست بردار بود؟ به خوبی می‌دانستم که او از چه موضعی دست به این شیطنتها می‌زند و خود او بهتر از من می‌دانست که چگونه و چرا با دیگران این چنین راحت و سرشار و یگانه است. و در هرصورت ما به‌طور غیررسمی برادری همدیگر را پذیرفته بودیم. مهم این بود و این نوع برادری ناب‌ترین پیوند انسانی است. کما این‌که الآن اگر کسی از من بپرسد مادرت کیست بدون تردید پاسخ خواهم داد «فاطمه عباسی». و خواهرم را با سربلندی «نیره ربیعی» می‌نامم. و نه فقط بهزاد و فاطمه و نیرهٴ رفته، که همتبار همهٴ آنهایی هستیم که در کانون پرتپش انقلاب ایستاده‌اند.
در واقع من، و ما، برادران و خواهران و مادران خود را در لیبرتی، این کانون اصلی نبرد علیه ارتجاع پلید آخوندی، یافته‌ایم. و به راستی که چه شکوهی دارد انسان! و چه شکوهی دارد این انتخاب! ارتقاء پیوندهای «خونی» به یک خویشاوندی آگاهانهٴ انقلابی، آن هم در زمانهٴ افول ارزشهای انقلابی. خلق ارزشی به‌غایت انسانی که نه زن می‌شناسد و نه مرد، نه عرب و نه عجم و ترک و بلوچ.
قصهٴ نسل من و تو چنین بود که رفت
کودکانی، خواهرانی
و یکی چند برادرانی...
برادرانی دارم
شجاع تر از رعد
و کریم‌تر از ابر وقتی که می‌بارد
و نجیب‌تر از همه نیلوفران سحرگاهی
وقتی خونشان را از پای دار به مرداب برده‌اند
برادرانی که پر می‌کنند راهها و میدانها را
از لاله‌های سرخ
در صبحگاه تیرباران.
(از شعر خانوادهٴ ما ـ مجموعه خطابهٴ سنگ و پیشانی و فریاد)
بهزاد با صداقتی خیره کننده‌یی که داشت. هربار که می‌دیدمش افراشته‌تر و رویان تر بود. و من احساس می‌کردم به درختی جوان و پربار تبدیل شده است. بعد از شهادتش این را بهتر فهمیدم. او در سوگندنامه «هیهات من الذله» خود شعری از حافظ را نوشته بود که برایم تمام زندگی برادر جوانم بود.
از آن زمان که بر این آستان نهادم سر
فراز مسند خورشید تکیه‌گاه من است
وقتی عکس به خون تپیده‌اش را دیدم او را به راستی بر «فراز مسند خورشید» یافتم. با او زمزمه کردم که برادری‌مان را در صحنهٴ نبرد یافتیم و من تو را در ادامه نبردت از دست دادم. برای همیشه بر این پیمان هستم و برایم دعا کن تا از صحنهٴ نبرد به دیدارت بیایم. برایش، البته با بغض، خواندم:
زپادشاه و گدا فارغم بحمدالله
گدای خاک در دوست پادشاه من است
روزها ادامه یافت. روزهایی که حتی ساعتی از نبردی نابرابر خالی نبود. هر بار که خبری از حمله به اشرف می‌رسید دنبال اسم او بودم. تا این‌که در اردیبهشت سال90 بهروز ثابت، تن واحد همیشگی‌اش، با تیر مزدوران به خاک افتاد و به‌شهادت رسید. دلم لرزید و بلافاصله یاد بهزاد افتادم. به یاد بهروز شعری نوشتم به نام «این فانوس بریده بند با یادهای تو» بر پیشانی شعر نوشته بودم: «به یاد بهروز ثابت که رفت و بهزاد که آن سو است» که در مجموعه «هزارهٴ آوارگی ماهی» آمده است.
بعد از آن یک روز هم از یادش غافل نبودم. از هرکس که می‌دیدم حالش را می‌پرسیدم و می‌دانستم که سالم است و همین برایم کفایت می‌کرد. تا این که در حمله اخیر به لیبرتی که در واقع خامنه‌ای با هر چه که در توان داشت لیبرتی را شخم زد. این بار نام بهزاد را دیدم. در کنار بیست و سه برادر دیگرش. از کاظم و جاسم و اکبر گرفته تا رجب و حمید و بقیه... چه می‌توانستم بکنم؟ رفتم شعری را که برای بهروز گفته بودم دوباره خواندم. این بار برای بهروز و بهزاد...
این فانوس بریده بند با یادهای تو...
این دل چه تنگ است!
و در سکوتی تلخ‌تر از زهر این عصر دلگیر
چه حکایتها دارد با ترانه‌ها،
زمزمه ها و یادهای تو.
این دل چه نجواها دارد با خود
وقتی که یاد تو
بالا می‌رود از دیوارهای هایهای و
خیال و خاطره.
این دل با ابرهایی که در خود دارد
با هق هق بی‌امان شبانه‌اش
چه بی‌قرار است!
و با یادهای تو چه قرارها دارد.
در این بهار خونین
این فانوس بریده بند
مست است میان بادهای شبانه
در آسمانی که پایانی ندارد...
  • قبلی
  • بعدی
 برخی حرفها با کودک سه ساله - کاظم مصطفوی

برخی حرفها با کودک سه ساله - کاظم مصطفوی

Read more
كمك مالى كاظم مصطفوى به سیمای آزادی -  پرواز ماهی کوچک (مجموعه ۸قصه به زبان انگلیسی) - کاظم مصطفوی

كمك مالى كاظم مصطفوى به سیمای آزادی - پرواز ماهی کوچک (مجموعه ۸قصه به زبان انگلیسی) - کاظم مصطفوی

Read more
 بهزاد، برادرم برفراز مسند خورشید (یادی از مجاهد شهید بهزاد میرشاهی) کاظم مصطفوی

بهزاد، برادرم برفراز مسند خورشید (یادی از مجاهد شهید بهزاد میرشاهی) کاظم مصطفوی

Read more
 ترانهٴ نو برای انسان نو، یاد مادر مجاهد فاطمه عباسی - کاظم مصطفوی

ترانهٴ نو برای انسان نو، یاد مادر مجاهد فاطمه عباسی - کاظم مصطفوی

Read more
 در ضیافت دار و درخت و ماه (داستان) - کاظم مصطفوی

در ضیافت دار و درخت و ماه (داستان) - کاظم مصطفوی

Read more
 یک داستان مستند - کاظم مصطفوی

یک داستان مستند - کاظم مصطفوی

Read more
 پیامبری که از درخت آمد - کاظم مصطفوی

پیامبری که از درخت آمد - کاظم مصطفوی

Read more
 با حمید اسدیان «در خانه‌ا‌ی از واژه‌ها»

با حمید اسدیان «در خانه‌ا‌ی از واژه‌ها»

مقاله ای از دکتر بهروز پویان به مناسبت سی دی سالروز آزادی مسعود رجوی از زندان شاه

مقاله ای از دکتر بهروز پویان به مناسبت سی دی سالروز آزادی…

فرازهایی از ماه کنعانی من – به قلم شاعر و نویسنده مجاهد حمید اسدیان

فرازهایی از ماه کنعانی من – به قلم شاعر و نویسنده مجاهد…

كمك مالى كاظم مصطفوى به سیمای آزادی -  پرواز ماهی کوچک (مجموعه ۸قصه به زبان انگلیسی) - کاظم مصطفوی

كمك مالى كاظم مصطفوى به سیمای آزادی - پرواز ماهی کوچک (مجموعه…

شکنجه و آمال خلیفه خمینی قسمت سیزدهم - کاظم مصطفوی

شکنجه و آمال خلیفه خمینی قسمت سیزدهم - کاظم مصطفوی

 درگذشت خلبان قهرمان مجاهد سرهنگ بهزاد معزی، عضو شورای ملی مقاومت ایران در پاریس

درگذشت خلبان قهرمان مجاهد سرهنگ بهزاد معزی، عضو شورای ملی مقاومت ایران…

فرازی از مقدمه کتاب پرواز در خاطره ها - خاطرات خلبان مجاهد سرهنگ بهزاد معزی به قلم حمید اسدیان - قسمت اول (مقدمه)

فرازی از مقدمه کتاب پرواز در خاطره ها - خاطرات خلبان مجاهد…

 نامی که پیش از آن - کاظم مصطفوی

نامی که پیش از آن - کاظم مصطفوی

روزی که هادی رفت - به قلم محمد قرائی

روزی که هادی رفت - به قلم محمد قرائی

حمید اسدیان ازراهگشایی‌های مسعود رجوی درزندان می گوید، سالروز ۳۰دی، روز آزادی آخرین دسته از زندانیان سیاسی در زمان شاه (قسمت هشتم و آخر)

حمید اسدیان ازراهگشایی‌های مسعود رجوی درزندان می گوید، سالروز ۳۰دی، روز آزادی…

کتاب شکنجه و شکنجه گر - تحقیقی در باب « نظام شکنجه » در رژِیم آخوندی - نویسنده : کاظم مصطفوی

کتاب شکنجه و شکنجه گر - تحقیقی در باب « نظام شکنجه…

گرامیداشت مجاهد صدیق حمید اسدیان و سخنرانی های مهدی ابریشمچی، بهزاد نظیری و رضا اسدیان

گرامیداشت مجاهد صدیق حمید اسدیان و سخنرانی های مهدی ابریشمچی، بهزاد نظیری…

نصرالله اسماعیل‌زاده: حمید اسدیان، مرد میدان رزم در همه صحنه‌ها برای آرمان آزادی

نصرالله اسماعیل‌زاده: حمید اسدیان، مرد میدان رزم در همه صحنه‌ها برای آرمان…

 پیراهنش از ابری سرخ بود

پیراهنش از ابری سرخ بود

برنامه ششم شهیدان شهر ـ کاظم مصطفوی

برنامه ششم شهیدان شهر ـ کاظم مصطفوی

 جاودانه، در قلب همه ما (فصلی از کتاب یاد‌مانـده‌های زنـدان) - کاظم مصطفوی

جاودانه، در قلب همه ما (فصلی از کتاب یاد‌مانـده‌های زنـدان) - کاظم…

 مثل دیدار پرنده در بالا - کاظم مصطفوی

مثل دیدار پرنده در بالا - کاظم مصطفوی

 ترانهٴ نو برای انسان نو، یاد مادر مجاهد فاطمه عباسی - کاظم مصطفوی

ترانهٴ نو برای انسان نو، یاد مادر مجاهد فاطمه عباسی - کاظم…

 دو شعر از کاظم مصطفوی برای مادران انقلاب

دو شعر از کاظم مصطفوی برای مادران انقلاب

 با یاد مجاهد کبیر حمید اسدیان - حامد – ص

با یاد مجاهد کبیر حمید اسدیان - حامد – ص

 شکنجه و آمال خلیفه خمینی قسمت ششم - کاظم مصطفوی

شکنجه و آمال خلیفه خمینی قسمت ششم - کاظم مصطفوی

 شكنجه و شكنجه‌گر تحقيقي در باب «نظام شكنجه» در رژيم آخوندي - كاظم مصطفوي - فصل ششم

شكنجه و شكنجه‌گر تحقيقي در باب «نظام شكنجه» در رژيم آخوندي -…

دار و درخت - کاظم مصطفوی

دار و درخت - کاظم مصطفوی

 پیام کاک بابا شیخ حسینی - تسلیت به مناسبت درگذشت حمید اسدیان

پیام کاک بابا شیخ حسینی - تسلیت به مناسبت درگذشت حمید اسدیان

مجاهد کبیر حمید اسدیان شاعر و نویسنده مجاهد خلق به سوی جاودانه فروغها پرکشید-قسمت اول

مجاهد کبیر حمید اسدیان شاعر و نویسنده مجاهد خلق به سوی جاودانه…

 فصل پنجم - کاظم مصطفوی

فصل پنجم - کاظم مصطفوی

ما 217 مهمان و بدون عضو آنلاین داریم

Copyright © گوشه ای از آثار مقالات، قصه ها، اشعار شاعر و نویسنده دادخواه قتل‌عام شدگان، مجاهد كبير حمید اسدیان، کاظم مصطفوی 2021 All rights reserved. Custom Design by https://www.pasargadcity.com
قصه ها